No dig wordt nogal eens aangeprezen als een onkruidvrije moestuinmethode. En het is ook zo dat je de eerste jaren na de aanleg van je moestuin een hele lage onkruiddruk hebt. Een no dig moestuin is heel snel aan te leggen en ziet er vaak superstrak uit.
Maar in hoeverre je dit in de hand kunt houden is afhankelijk van een aantal factoren. En die neem ik in deze blog graag met je door.
Eerst nog even iets over onkruid. Onkruid is eigenlijk een verzamelnaam voor wilde planten die groeien op een plek waar jij iets anders wilt laten groeien. Sommige mensen hebben moeite met de term onkruid, wat ik best kan begrijpen, want wilde planten hebben hele nuttige eigenschappen. Maar groenten hebben ruimte nodig om te kunnen groeien, dus je wilt concurrentie met andere planten vermijden.
De meeste mensen hebben niet de volumes compost die nodig zijn voor de aanleg van een no dig moestuin zelf in huis, dus beginnen met compost die bijvoorbeeld van GFT of bladresten is gemaakt. Industrieel verwerkte compost is verhit tot soms wel 80 graden Celsius. Daarbij leggen waardevolle micro-organismen jammer genoeg het loodje, maar het voordeel is dat ook onkruidzaden hun kiemkracht verliezen. Daardoor zal je de eerste periode na de aanleg weinig onkruid zien op bedden die met deze compost zijn gemaakt. Omdat je ook niet hebt gespit, heb je geen andere zaden naar de oppervlakte gewoeld die daar zouden kunnen ontkiemen.
Gebruik je huisgemaakte compost die koud is gecomposteerd of bijvoorbeeld verteerde paardenmest, wees je er dan van bewust dat er waarschijnlijk onkruid- of graszaden in zitten.
Maar.. onkruidzaad zal ook altijd komen aanwaaien. En dus is het onontkoombaar om te wieden.
Heb jij een moestuin die is afgestemd op jouw planning en ritme, dan kost het je weinig moeite om het onkruid onder controle te houden. Het is vooral belangrijk dat je met wieden er supersnel bij bent, dus het liefst vlak na het ontkiemen. Dat kan bijvoorbeeld met een pendelschoffel, daarmee schraap je snel over het oppervlak en snijd je de minuscule kiemplantjes weg.
Maar heb je een moestuin die groter is dan je redelijkerwijs kunt bijhouden, dan krijgt het aangewaaide onkruidzaad de kans om zich te ontwikkelen tot een grotere plant en zal je toch moeten gaan wieden. In sommige gevallen kan het zelfs zijn dat je zelfs een spitvork nodig hebt – wel dig dus – als het te ver uit de hand is gelopen.
Ook vanuit de randen van je moestuin kan er gras en onkruid in je moestuinbed groeien, zeker als je hebt gekozen voor onverhoogde bedden. Gebruik dan regelmatig een graskantsteker om de boel netjes te houden. Het is aan te raden om dit in ieder geval eens per maand te doen.
Is het nou superlastig dat vervelende onkruid de hele tijd?
Persoonlijk vind ik wieden heel rustgevend. Ik kan het zonder problemen de hele dag doen. Maar ook als je er niet van houdt kan het mechanisme van het ontspruiten heel bemoedigend zijn. Ik vind het juist heel mooi dat de natuur zo krachtig is, dat het de aarde continu wil herstellen. Wat er ook gebeurt, je weet dat de natuur altijd overleeft. Want dat is de functie van onkruid, herstel van de vruchtbaarheid. Of successie zoals dit proces ook wel wordt genoemd. Zodat het uiteindelijk een prachtig bos vormt.
Dan wel liever net buiten mijn moestuin natuurlijk.
Wat is jouw ervaring met je moestuin? Heb je al een no dig tuin en heb je dezelfde ervaring met onkruid? Als je hierover wilt kletsen of nog een vraag hebt, stuur me gerust een PB via Facebook of DM via Instagram.
